Colette Maze thotë se ajo filloi të luante piano kur ishte katër vjeç për të gjetur në muzikë ngrohtësinë që mungonte në edukimin e saj të rreptë.
Sot, në moshën 106 vjeç, luajtja e saj ende nxjerr butësi të madhe, dhe ulur në piano – një nga katër në apartamentin e saj në Paris – gishtat e shkathët duket se mezi prekin çelësat ndërsa lëkundet nën tingujt e Schumann, Debussy dhe Chopin.
“Është ushqimi im, ushqim për shpirtin dhe për zemrën”, tha Maze.
Lindur në vitin 1914 në një familje të klasës së mesme, ajo u shkollua nga nëna e saj e rreptë ndërsa babai i saj menaxhonte një fabrikë plehrash.
Ajo më pas vazhdoi të studionte në Paris Ecole Normale de Musique në Paris, një konservator në zonën e 16-të, para se të fillonte një karrierë të gjatë si shoqëruese në shkollat e muzikës në kryeqytet.
Nëse ajo pushon së luajturi, do të duhet të ushqejë imagjinatën e saj disi. “Por më duhet diçka e prekshme. Ju duhet të shijoni karamele, dhe gishtat e mi duhet të ndiejnë çelësat, për ta ndjerë këtë”, ndërsa këmbët i kapin drejt pedaleve dhe ajo fillon të luajë edhe një herë.
Maze sapo ka regjistruar albumin e saj të gjashtë – një regjistrim me tre vëllime i veprave nga Debussy, i planifikuar të dalë në prill. Vitin e kaluar, ajo regjistroi pjesë nga Debussy dhe një tjetër kompozitor tjetër i madh francez, Erik Satie.
Djali i saj i vetëm Fabrice Maze, i lindur në vitin 1949, thotë se nëna e tij është një frymëzim për të tjerët, veçanërisht gjatë kohës së pandemisë COVID-19.
“Nga njëra anë ajo ndihmon moralin. Se në 106 vjeç mund të jesh në formë të mirë nëse ke pasion dhe kujdesesh për veten – ky është një lajm i mirë”, thotë ai. “Dhe pastaj sensi i saj i humorit, gëzimi, dashuria e saj për jetën, kjo ju bën të buzëqeshni”, shkruan Reuters, transmeton Klan Kosova.
Video